“သႀကၤန္ႏွစ္ဦး..တူးပုိ႔..တူးပုိ႔…တူးသံျမဴးသာယာ….သႀကၤန္မယ္မ်ားတူးပို႔..တူးပုိ႔…တူးမာ ရဲ့ေနာ္ဗ်ာ…ေငြငန္းသံစုံ …တူးပုိ႔…တူးပုိ႔… အာရုံေဖ်ာ္ေျဖတာ….”
တဖက္ခန္းမွ သႀကၤန္သီခ်င္းသံက ေအးေအးစိမ့္တုိ႔ အခန္းတြင္းထိ ပ်ံလြင့္လာသည္။ သႀကၤန္သီခ်င္းသံၾကားတုိင္း ျမန္မာျပည္သူ ေအးေအးစိမ့္တေယာက္ ကခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာစၿမဲ။ သူမသည္ မြန္မေလးျဖစ္ေသာ္လည္း သႀကၤန္ယိမ္းအကကုိေတာ့ တတ္ကၽြမ္းသည္။ သထုံဘက္က သူမေမြးဖြားရာ ရြာေလးတြင္ ကခဲ့ဖူးသလုိ ရန္ကုန္ လႈိင္သာယာသုိ႔ မိသားစုလုိက္ ေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်ၾကၿပီးေနာက္တြင္လည္း ရန္ကုန္သႀကၤန္၌ ကခဲ့ဖူးသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ သႀကၤန္သီခ်င္းသံၾကားလွ်င္ သူမ ေျခလက္ေလးေတြက ကကြက္ရွာစၿမဲ။ အခုလည္း သူမတုိ႔ ေနထုိင္ရာ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံလုိင္းခန္းအတြင္း သႀကၤန္သီခ်င္းက ပ်ံ႕လြင့္လာၿပီ။
သူမ ျမန္မာျပည္မွ ထြက္လာၿပီး ဘန္ေကာက္ရွိ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံတခုတြင္ အလုပ္ လုပ္ကုိင္ေနသည္မွာ ငါးႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ ထုိငါးႏွစ္တာ ကာလအတြင္း ေအးေအးစိမ့္ တေယာက္ သူမစက္ရုံအနီးတ၀ႈိက္မွ လြဲ၍ ဘယ္ကုိမွ မသြားတတ္ခဲ့။
မသြားရဲခဲ့ဆုိလွ်င္ ပုိမွန္မည္ထင္သည္။ သူမတြင္ အလုပ္လုပ္ကုိင္ခြင့္ဘတ္ရွိေသာ္လည္း ဘန္ေကာက္ ကိုေရႊရဲမ်ားက နယ္ေက်ာ္လွ်င္ ဖမ္းသည္ဆုိေသာ သတင္းမ်ားေၾကာင့္ အျခားၿမဳိ႕နယ္မ်ားသို႔ မကူးရဲ။ မသြားရဲခဲ့။ ဘန္ေကာက္ ဧရိယာထဲတြင္ ရွိေနေသာ္လည္း နာမည္ႀကီး ျမဘုရားကုိပင္ သူမ မဖူးဘူးေသး။ တကယ္ေတာ့ ထုိသုိ႔ျဖစ္ေနသည္မွာ သူမ တေယာက္တည္းေတာ့မဟုတ္။ ဘ၀တူ အလုပ္သမားအမ်ားစုပင္။
သည္ႏွစ္ေတာ့ ေငြကုန္လူပမ္းလုပ္ထားရသည့္ ပတ္စ္ပို႔ေလးကုိ သူမကုိင္ေဆာင္ထားႏုိင္ၿပီ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သည္ႏွစ္ေတာ့ ဘန္ေကာက္သႀကၤန္ကုိ လည္ပစ္လိုက္ဦးမည္။ ဒါက သူမ စိတ္ကူး။ တကယ္တမ္း ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း ဘန္ေကာက္သႀကၤန္ကုိ သူမ သိပ္ေတာ့ ခံတြင္းမေတြ႕လွ။ ျမန္မာျပည္သူျဖစ္ေသာ သူမသည္ ျမန္မာသႀကၤန္ကုိသာခ်စ္သည္။ ျမန္မာလုိ ဆုိခ်င္ ၊ ကခ်င္သည္။
ျမန္မာျပည္မွာက ဒီထုိင္းႏုိင္ငံမွာလုိ ကုိယ့္လုပ္စာႏွင့္ကုိယ္ မေလာက္ငွႏုိင္သျဖင့္သာ သူမက်င္လည္ခဲ့ရာ လႈိင္သာယာမွ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံကုိ စြန္႔ခြာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘန္ေကာက္ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရုံတြင္ လုပ္ရသည္မွာ ပင္ပန္းရက်ဳိးနပ္သည္။ မိဘေတြထံ ေငြျပန္ပို႔ႏုိင္သည့္အျပင္ အလွဴအတန္းေလးလည္း လုပ္ႏုိင္ေသးသည္။ တပတ္တခါ ျမန္မာေက်ာင္းသားရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ပင့္၍ သူတုိ႔စက္ရုံတြင္ ဆြမ္းကပ္လွဴၾကသည္။ ဒီအထဲတြင္ ေအးေအးစိမ့္ကုသုိလ္လည္းပါသည္။
“ဦးဇင္းတကယ္လားဟင္…တကယ္လားဘုရား”
တဖက္မွ ဦးဇင္းက ေသခ်ာပါတယ္ ဒကာမေလးဆုိေတာ့မွ ေအးေအးစိမ့္ ၾကားလုိက္ရသည့္သတင္းကုိ သူငယ္ခ်င္းမေတြကုိ ျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်လုိက္သည္။
အားလုံး၀မ္းသာအားရ ထခုန္ကုန္ၾကသည္။
ဦးဇင္းက သူတုိ႔သီတင္းသုံးရာ ၀ပ္တလုံးေက်ာင္းတုိက္တြင္ ျမန္မာသႀကၤန္က်င္းပ ေပးမည္ဟု မိန္႔ဆုိသြားျခင္းျဖစ္သည္။ ၾကည့္စမ္း….သူတုိ႔ ျမန္မာလုိ ဆုိႏုိင္ ၊ ကႏုိင္ၾကေတာ့မည္။ ၀မ္းသာလုိက္ၾကသည့္ျဖစ္ျခင္း။
********* ********** ********** *********
ဘန္ေခရွိ ၀ပ္တလုံးေက်ာင္းတြင္ ျမန္မာစာသင္သားရဟန္းအပါး (၇၀) နီးပါးရွိသည္။ ထုိင္း ၊ ကေမၻာဒီးယား ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ သံဃာမ်ားႏွင့္ဆုိလွ်င္ အပါး (၂၀၀) ေက်ာ္ရွိသည့္ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးျဖစ္သည္။
သံဃာအပါး (၂၀၀)ေက်ာ္စလုံးကုိ ဆြမ္းကပ္လွဴဒါန္းႏုိင္သည့္အတြက္ ျမတ္စုေႏြး ပီတိျဖစ္ရသည္။
သႀကၤန္အႀကဳိေန႕ ညေနအလုပ္ခြင္မွ ထြက္လာၿပီး ျမတ္စုေႏြး ၀ပ္တလုံးေက်ာင္းကုိ သြားသည္။ သူမအလွဴအတြက္ ကူညီခ်က္ျပဳတ္ေပးၾကမည့္ ျမန္မာျပည္သား ေတြလည္းေရာက္ေနၾကၿပီ။ မနက္ဆြမ္းကပ္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္အတြက္ ည(၁၁) နာရီထုိးမွ ေစ်းထြက္၀ယ္သည္။ လွ်ပ္စစ္မီး (၂၄) နာရီရသည့္အတြက္ ဘန္ေခေစ်းသည္ ေန႔ခင္းအလား။
ထုိင္းႏုိင္ငံ၏ လွ်ပ္စစ္မီးသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႕မ်ားျဖင့္ ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္ဟု ျမတ္စုေႏြး ၾကားဖူးသည္။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာႏုိင္ငံသူ ျမတ္စုေႏြး ျမန္မာျပည္ထြက္ သယံဇာတပစၥည္းကုိ ဘန္ေကာက္တြင္ အျပည့္အ၀သုံးစြဲႏုိင္ေနသည္။ ဒါသည္လည္း ဒုလႅဘတရားတရပ္ေပလား မေျပာတတ္။
******** ********** *********** *******
“ ဘန္ေကာက္လုိေနရာမ်ဳိးမွာ ျမန္မာသႀကၤန္ပြဲက်င္းပဖုိ႔ဆိုတာ မလြယ္ဘူးဒကာ။ အခု ၀ပ္တလုံးေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ ဖရမဟာဘုန္းထိန္ဇုတိေႁႏၶာက ျမန္မာမိသားစုေတြ အေပၚ ငဲ့ညွာလုိ႔သာ က်င္းပခြင့္ေပးတာပါ။ ျမန္မာေတြ အဖမ္းအဆီး မခံရေအာင္လည္း ေဆာင္ရြက္ေပးထားတယ္”
ျမန္မာေက်ာင္းသားရဟန္းတပါးက ကုိလႈိင္ေဇာ္ကုိ ရွင္းျပသည္။ ဒါသည္ အမွန္ျဖစ္သည္ကုိ ကုိလႈိင္ေဇာ္သိသည္။ မႏွစ္က ေဒသခံရဲကုိ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံၿပီးမွ လုပ္ခဲ့သည့္ ေလးျဖဴစတိတ္ရႈိးတြင္ပင္ ျမန္မာေတြ အဖမ္းခံထိခဲ့သည္။
အခုေတာ့ ျမန္မာသႀကၤန္ပြဲကုိ ကုိလႈိင္ေဇာ္တုိ႔အဖြဲ႔ တီးခတ္ေဖ်ာ္ေျဖမည္။ လွ်ပ္စစ္ဂီတာ မထိေတြ႕ရတာၾကာၿပီျဖစ္ေသာ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားက ဂီတာႀကဳိးကုိ ဆာေလာင္ေနၾကၿပီ။
“ေဟး….မုန္႔လုံးေရေပၚေတြ လာစားၾကေဟး”
ဓမၼာရုံေနာက္ဘက္မွ ေအာ္ေခၚသံေၾကာင့္ ကုိလႈိင္ေဇာ္တုိ႔ တီး၀ုိင္းတဖြဲ႔သားလုံး အေျပးသြားၾကသည္။
“ဟယ္…ေအးလုိက္တာေတာ္”
ေအးေအးစိမ့္ ႏႈတ္ခမ္းလႊာမွ အာေမဋိတ္သံထြက္က်လာသည္။ မုန္႔လုံးေရေပၚစားရန္ အေျပးေလးအသြားတြင္ ေနာက္မွ ေျပး၀င္လာေသာ ကုိလႈိင္ေဇာ္က ေရခဲေရျဖင့္ ပက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေအးေအးစိမ့္တုိ႔ မုန္႔လုံးေရေပၚစားၿပီး ထြက္လာေတာ့ ေက်ာင္းေရွ႕မွာ ဆြမ္းဆန္စိမ္းေလာင္းပြဲစေနၿပီ။ စတုဒီသာထမင္းစားေနသူမ်ားလည္း မ႑အတြင္းမွ ထြက္ကာ ဆြမ္းဆန္စိမ္း ေလာင္းလွဴေနၾကၿပီ။
အုိး…တကယ့္ကုိ ျမန္မာျပည္အတုိင္းပါပဲလား။ ႏုိင္ငံတကာသံဃာစုံကုိ ေလာင္းလွဴေနသည့္ ျမန္မာျပည္သားေတြကလည္း မ်ားမွမ်ား။ ဧည့္ပရိတ္သတ္ (၂၀၀၀) ေလာက္ရွိမည္။ ဒါေတာင္ ပထမဆုံးအႀကိမ္မုိ႔ လူသိပ္မသိေသးတာျဖစ္မည္။ ေနာက္ႏွစ္ေတြ ဒီထက္ ပုိစည္ကားမည္ဟု ကုိလႈိင္ေဇာ္ထင္သည္။
ဆြမ္းဆန္စိမ္းေလာင္းလွဴအၿပီးတြင္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးစသည္။ ကုိလႈိင္ေဇာ္တုိ႔ အဖြဲ႔က အတီး။ ေအးေအးစိမ့္တုိ႔ ပ်ဳိေမတသုိက္က ကျဖင့္ ဘန္ေကာက္ျမန္မာသႀကၤန္သည္ လွမွလွ။ ၿမဳိင္မွ ၿမဳိင္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအတြင္း က်င္းပျခင္းျဖစ္သျဖင့္လည္း ရန္ပြဲမရွိ။ မဟာသႀကၤန္ကုိ ေအးခ်မ္းျခင္းအတိျဖင့္ ႀကဳိဆုိႏုိင္ခဲ့သည္။
ည (၈) နာရီေက်ာ္မွ ကုိလႈိင္ေဇာ္တေယာက္ သႀကၤန္အပိတ္သီခ်င္းတပုဒ္ ဆုိလုိက္ေတာ့သည္။
“ခ်ဳိၿပဳံးရႊင္ေသာ ႏွမပ်ဳိငယ္….တကုိယ္လုံးပင္ ေခ်ာအလွပုိတယ္…ၿမဳိ႕မနဲ႔ တမိတည္းဖြားလုိ႔ ဆုိေတာ့မယ္ကြယ္…..အေမာက္ကေလး တသသနဲ႔ ေျမွာက္လုိ႔ ေပးတာ မဟုတ္ဘူးကြယ္…ယဥ္စစနဲ႔ ျမင္လုိက္ရတာ…အ၀တ္အစားမွာပင္ အလြန္တင့္တယ္…ထြန္းသစ္စ …လေရာင္ျခယ္…..ခုိင္ညွာတံပြင့္လန္း…ပန္းသုိ႔ႏွယ္… ရုိးရုိးသားသားနဲ႔ က်ဳပ္တုိ႔ ၿမဳိ႕မက ေက်နပ္တယ္…ျမနႏၵာ ေရညဳိညဳိရစ္ခတ္သန္းေတာ့… ေရႊမန္းေတာင္ရိပ္…တူတူခုိမယ္ ပ်ဳိျဖဴေတြရယ္….”
ျမန္မာပရိသတ္အားလုံး ၿမဳိ႕မၿငိမ္းေရးဖြဲ႔ခဲ့ေသာ ဒီမန္းေတာင္ရိပ္ခုိသီခ်င္းကုိ ရင္းႏွီးၿပီးသား။ အားလုံးလုိက္ဆုိၾကသည္။
တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔အားလုံး မန္းေတာင္ရိပ္ကုိ ခုိ၀င္လုိေသာ္လည္း မခုိႏုိင္ၾကေသးပါ။ ျမန္မာျပည္မွာထက္ စား၀တ္ေနေရး အဆင္ေျပေစေသာ ဘန္ေကာက္ရိပ္တြင္ ခုိကာ မန္းေတာင္ရိပ္ခုိသီခ်င္းကုိ ဆုိေနၾကရျခင္းျဖစ္သည္။
မင္းႏုိင္သူ
မွတ္ခ်က္။ ။ အမည္မ်ား လြဲေျပာင္းေရးသားထားပါသည္။
ႏုိင္ငံတကာသံဃာေတြကို ဆြမ္းကပ္လွဴ
ထုိင္းဆရာေတာ္ ဦးေဆာင္၍ ျမန္မာဆြမ္းဆန္စိမ္းအလွဴခံၾကြ
မုန္႔လုံးေရေပၚထဲ ငရုတ္သီးမထည့္ေၾကး
စားၾကမယ္ေဟ့...စတုဒီသာ ထမင္းဟင္း
က..ကက ..မမကုိယ္တုိင္ က
ေရေတြ...ေရေတြ စုိကုန္ၿပီ
ကမယ္ဆုိ...ဆုိပါမယ္
ေငြဖလားေလးလည္း မႏုိင့္တႏုိင္ခ်ီ
ျမဴးျမဴးၾကြၾကြ စတိတ္ရႈိးစ
ယခုႏွစ္ၾကြလာ မိတ္သဟာ
No comments:
Post a Comment